Πόσα πράγματα θέλησες να κάνεις και δεν τα ξεκίνησες ποτέ; Πόσα πράγματα ξεκίνησες και δεν τα τέλειωσες ποτέ; Πόσα μισοτελειωμένα πλάνα έχεις στο συρτάρι σου; Πόσες φορές μια έκρηξη ενθουσιασμού δεν ακολουθήθηκε από την εκκωφαντική σιωπή του τίποτα; Πόσα πράγματα έχεις χωρέσει μέσα σε εκείνο το "Αααχ κάποτε θα καταφέρω να..." κουτάκι; Πόσες φιλοδοξίες κατηγοριοποιήθηκαν σαν "όνειρα" δίνοντας άλλοθι για να μην τα κυνηγήσεις ποτέ; Πόσες φορές έχεις πει "αν ήταν τα πράγματα αλλιώς"; Πόσες φορές έχεις πει "αν είχα χρόνο" ενώ ξέρεις ότι ακόμα κι έτσι δεν θα κανες τίποτα; Πόσες φορές έχεις πει στον εαυτό σου "δεν νιώθω έτοιμος ακόμα"; Πόσος ακόμα χρόνος χαμένος...;
Μήπως έχεις καμμιά δεύτερη ζωή καβάντζα να τα αφήσεις όλα για τότε;
Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά που αφήνεις μισοτελειωμένα θα σε κυνηγάνε για μια ζωή;
Ότι ο ίδιος εσωτερικός απατεώνας μέσα σου που χρησιμοποιεί τον φόβο για να σε κρατάει ναρκωμένο, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μισοτελειωμένα κομμάτια της ζωής σου για να σε στοιχειώσει διά παντός με συναισθήματα ανικανότητας και μη εκπλήρωσης;
Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά που αφήνεις μισοτελειωμένα θα σε κυνηγάνε για μια ζωή;
Ότι ο ίδιος εσωτερικός απατεώνας μέσα σου που χρησιμοποιεί τον φόβο για να σε κρατάει ναρκωμένο, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μισοτελειωμένα κομμάτια της ζωής σου για να σε στοιχειώσει διά παντός με συναισθήματα ανικανότητας και μη εκπλήρωσης;
Το "δεν νιώθω έτοιμος ακόμα" είναι ο πιο επιτηδευμένος τρόπος για να λες ψέμματα στον εαυτό σου, να κρύβεις τον φόβο πίσω από εκλογίκευση, να μην κάνεις ποτέ την βουτιά στα βαθιά, να τσαλαβουτάς -σαν μωρό-παιδί- στα ρηχά και να καμώνεσαι ότι είσαι και μέγας βουτηχτής. Φοβάσαι ότι δεν είσαι αρκετός, ότι δεν θα τα καταφέρεις, ότι εκείνο το διαφορετικό που θέλησες στην ζωή σου δεν θα το πετύχεις και έτσι θα αναγκαστείς να αποδεχθείς άλλη μια ήττα... Γι αυτό προτιμάς να το κρατάς απραγματοποίητο άρα και πιθανό, έστω κι αν ζει μόνο μέσα στο μυαλό σου! Προτιμάς να παρακολουθείς αντί να συμμετέχεις, να θαυμάζεις άλλους αντί να προσπαθείς κι εσύ, να υποτιμάς τα κατορθώματά τους αντί να τα αντιγράφεις. Συγχαρητήρια...Είσαι το ακροατήριο στην ζωή των άλλων. Φοβάσαι ότι κάποια αυθεντία θα σε κατατροπώσει αν τολμήσεις. Ότι ο κόσμος θα σε δει να αποτυγχάνεις. Ότι θα χάσεις για άλλη μια φορά. Ότι θα γκρεμιστεί η εικόνα που έχτισες για την πάρτη σου χωρίς απολύτως κανένα αντικειμενικό κριτήριο.... Και έτσι αναβάλεις. Επ αόριστον. Τα πάντα...! Όσα θες και είναι δύσκολα ή διαφορετικά. Όσα πιστεύεις και πρέπει να αποδείξεις με πράξεις. Όσα θες και πρέπει να διεκδικήσεις. Και πιστεύεις ότι με κάποιον μαγικό τρόπο όλα αυτά θα γίνουν μόνα τους...!!! Ότι δεν θα χρειαστεί εσύ να ξεβολευτείς. Έχω νέα για σένα φίλε..... Όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ. Έτσι όπως είσαι τώρα και δεν σου αρέσεις.....Έτσι ακριβώς θα μείνεις για πάντα!
Εκτός αν ξεκινήσεις να δρας! Να κάνεις πράξη.
Και μάλιστα με τρόπο δεσμευτικό. Με αφοσίωση. Με επιμονή.
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει για να κάνεις ό,τι θέλησες, για να πετύχεις όνειρα και φιλοδοξίες. Υπάρχει πρακτική μέθοδος, ναι. Αλλά πρώτα πρέπει να καταλάβεις ότι η Πράξη σκοτώνει την Ακινησία. Η Πράξη σκοτώνει την Αναβλητικότητα. Η Πράξη είναι ο Michael Jordan που και η φανέλα του ακόμα έσπερνε τρόμο στους αντιπάλους. Η Πράξη είναι ο Χούλκ που όλοι οι σουπερ ήρωες μοιάζουν μυρμήγκια μπροστά του. Η Πράξη όσο μικρή κι αν είναι, σκοτώνει τα μικρόβια αυτο-αμφιβολίας και κάθε μικρή νίκη της συμπαρασύρει εκατοντάδες μικρομονάδες αναβλητικότητας και τις πετάει στα σκουπίδια.
Θέλησες να φτιάξεις κάτι για τον εαυτό σου και δεν ξέρεις πως να αρχίσεις.
Θες να πας να μάθεις κάτι καινούριο, να ξεκινήσεις κάτι νέο...τι περιμένεις;;;
Το μαγικό "κάλεσμα"; Περιμένεις να νιώσεις έτοιμος;;; Δεν θα "νιώσεις" έτοιμος ποτέ.
Η ετοιμότητα δεν είναι συναίσθημα. Είναι κατάσταση που βιώνεται όταν δρας! Όταν κινείσαι!
Όταν δοκιμάζεις διαφορετικά πράγματα. Όταν προσπαθείς να μάθεις κάτι καινούριο και τρως τα μούτρα σου και κάνεις υπομονή με τον εαυτό σου γιατί δεν γίνονται όλα από την μια μέρα στην άλλη.
Κάνοντας όλα αυτά όλη η ύπαρξή σου συμμετέχει στην Πράξη επειδή κάτι προσπαθείς, κάτι πετυχαίνεις, μια νέα διαδικασία εξερεύνησης ξυπνάει όλο σου το είναι.
Νιώθεις να μπορείς να διαχειριστείς την Αλλαγή. Νιώθεις πιο σίγουρος.
Και τότε δεν "νιώθεις" έτοιμος...ΓΙΝΕΣΑΙ έτοιμος.
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει για να κάνεις ό,τι θέλησες, για να πετύχεις όνειρα και φιλοδοξίες. Υπάρχει πρακτική μέθοδος, ναι. Αλλά πρώτα πρέπει να καταλάβεις ότι η Πράξη σκοτώνει την Ακινησία. Η Πράξη σκοτώνει την Αναβλητικότητα. Η Πράξη είναι ο Michael Jordan που και η φανέλα του ακόμα έσπερνε τρόμο στους αντιπάλους. Η Πράξη είναι ο Χούλκ που όλοι οι σουπερ ήρωες μοιάζουν μυρμήγκια μπροστά του. Η Πράξη όσο μικρή κι αν είναι, σκοτώνει τα μικρόβια αυτο-αμφιβολίας και κάθε μικρή νίκη της συμπαρασύρει εκατοντάδες μικρομονάδες αναβλητικότητας και τις πετάει στα σκουπίδια.
Θέλησες να φτιάξεις κάτι για τον εαυτό σου και δεν ξέρεις πως να αρχίσεις.
Θες να πας να μάθεις κάτι καινούριο, να ξεκινήσεις κάτι νέο...τι περιμένεις;;;
Το μαγικό "κάλεσμα"; Περιμένεις να νιώσεις έτοιμος;;; Δεν θα "νιώσεις" έτοιμος ποτέ.
Η ετοιμότητα δεν είναι συναίσθημα. Είναι κατάσταση που βιώνεται όταν δρας! Όταν κινείσαι!
Όταν δοκιμάζεις διαφορετικά πράγματα. Όταν προσπαθείς να μάθεις κάτι καινούριο και τρως τα μούτρα σου και κάνεις υπομονή με τον εαυτό σου γιατί δεν γίνονται όλα από την μια μέρα στην άλλη.
Κάνοντας όλα αυτά όλη η ύπαρξή σου συμμετέχει στην Πράξη επειδή κάτι προσπαθείς, κάτι πετυχαίνεις, μια νέα διαδικασία εξερεύνησης ξυπνάει όλο σου το είναι.
Νιώθεις να μπορείς να διαχειριστείς την Αλλαγή. Νιώθεις πιο σίγουρος.
Και τότε δεν "νιώθεις" έτοιμος...ΓΙΝΕΣΑΙ έτοιμος.
Μόνο η δράση σκοτώνει την αναβλητικότητα, τίποτε άλλο.
Όλα τα άλλα είναι άχρηστα. Και περισσότερο από όλα η εκλογίκευση! Αυτή κι αν είναι σαμποτάζ...
Ο σύγχρονος άνθρωπος χορτασμένος από όλα, καμώνεται ότι δήθεν είναι καλύτερος από τους παλιότερους επειδή χρησιμοποιεί πιο πολύ την λογική σκέψη. Και όσο ποζάρει για υψηλός διανοητής, οι ικανότητές του μειώνονται, η πρωτοβουλία αμβλύνεται, τα problem solving skills ατονούν, τα ένστικτα επιβίωσης αδρανούν και η μαϊμού κάνει πάρτυ μέσα στο κεφάλι του. Οι παρακάτω πρακτικές οδηγίες είναι για να βοηθήσουν την δράση. Χωρίς αυτήν, όλα τα άλλα είναι άχρηστα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος χορτασμένος από όλα, καμώνεται ότι δήθεν είναι καλύτερος από τους παλιότερους επειδή χρησιμοποιεί πιο πολύ την λογική σκέψη. Και όσο ποζάρει για υψηλός διανοητής, οι ικανότητές του μειώνονται, η πρωτοβουλία αμβλύνεται, τα problem solving skills ατονούν, τα ένστικτα επιβίωσης αδρανούν και η μαϊμού κάνει πάρτυ μέσα στο κεφάλι του. Οι παρακάτω πρακτικές οδηγίες είναι για να βοηθήσουν την δράση. Χωρίς αυτήν, όλα τα άλλα είναι άχρηστα.
- σταμάτα να "νιώθεις", ο εσωτερικός απατεώνας κρύβεται στον εσωτερικό διάλογο
- σταμάτα να σκέφτεσαι τα μέτρα των άλλων, δεν θα πληρώσουν οι άλλοι το τίμημα των επιλογών σου
- σταμάτα να βλέπεις motivational video, όλο αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από entertainment που ταΐζει τον εσωτερικό διάλογο
- βάλε μικρούς στόχους και κάνε ένα βήμα κάθε φορά
- μίλα τις σκέψεις σου φωναχτά, πολλοί φόβοι θα εξαφανιστούν γιατί ακούγοντας φωναχτά τις σκέψεις σου θα γελάσεις με το πόσο αστείοι είναι
- δεν υπάρχει τέλειο και ιδανικό τίποτα, στόχευε στο εφικτό.
Φέρ'τα όλα σε επίπεδο εφικτού, κόψτα μικρά κομμάτια, κάνε ένα κάθε φορά, μίλα την πρόοδό σου. Κάθε βήμα σε αυτή την διαδικασία είναι ένα βήμα κοντύτερα στην επιτυχία. Ένα βήμα κοντύτερα στο όνειρο. Ένα βήμα κοντύτερα σε εκείνο που σε συνεπαίρνει. Ένα βήμα κοντύτερα στον καλύτερο, θαραλλέο και αποτελεσματικότερο εαυτό. Ένα βήμα κοντύτερα στον επιχειρηματικό άνθρωπο που θες να γίνεις. Έτσι νικιέται η ακινησία. Έτσι αρχίζουν νέα ξεκινήματα. Η Πράξη είναι η μόνη θεραπεία της Αναβλητικότητας. Δεν υπάρχει άλλη. Η σκέψη μόνο φοβίζει, καθυστερεί, παγιδεύει σε εσωτερικό διάλογο και ακινησία. Ο εσωτερικός απατεώνας γουστάρει όταν σκέφτεσαι. Χαλιέται μόνο όταν δρας.
