Όχι δεν θα σου πω πόσο ωραία και γοητευτική είναι η αποτυχία (τι τραγική ηλιθιότητα κι αυτή!!!). Δεν μ' αρέσει η αποτυχία ούτε σαν παραμύθι. Την σιχαίνομαι. Μ' αρρωσταίνει, χάνω τον ύπνο μου, με γυρνάει τα μυαλά. Αν λες ότι εσένα δεν σε πειράζει είσαι μεγάλος ψεύτης. Ή χαζός. Ή φαντασιόπληκτος startupper. Ή δεν κυλίστηκες αρκετά μαζί της για να ξέρεις τι μπορεί να σου κάνει. Υπάρχει όμως μια αλήθεια πίσω από τον δρόμο προς την επιτυχία, και μέχρι να καταλάβει κάποιος τι ακριβώς συμβαίνει, και γιατί, μπορεί τουλάχιστον να αποδεχτεί την καταγεγραμμένη πραγματικότητα. Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα ανθρώπων που πρόκοψαν και η ηλικία στην οποία γνώρισαν την επιτυχία. Είμαι σίγουρος ότι κάπου θα χεις ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Κάνε υπομονή και διάβασε μέχρι τέλους.
Este Lauder 40 χρονών
Ray Croc (MacDonalds) 52 χρονών
Henry Ford (Ford motor company) 40 χρονών
Soichiro Honda (Honda motors) 40 χρονών
Shoza Kawasaki (Kawasaki motors) 60 χρονών
Henri Nestle (Nestle) 52 χρονών
Tony Ryan (Ryan Air) 51 χρονών
Sam Walton (Walmart) 44 χρονών
Vera Wang (Wang wedding gowns) 40 χρονών
Amancio Ortega (Zara) 39 χρονών
Asa Candler (Coca cola) 35 χρονών
Harlan Sanders (KFC) 62 χρονών
Stan Lee (Marvel Universe) 39 χρονών
Ο Harrison Ford βρήκε την επιτυχία με το Star Wars στα 35 του, μέχρι τότε ήταν άνεργος, έκανε τον κομπάρσο και δούλευε σαν ξυλουργός για να ταΐσει την οικογένειά του. Ο Walt Disney κάποτε απολύθηκε από την δουλειά του με την δικαιολογία ότι δεν ήταν αρκετά δημιουργικός και δεν είχε καλές ιδέες. Ο Michael Jordan απορρίφθηκε από την ομάδα μπάσκετ στο σχολείο του. Ο Steve Jobbs που λατρεύεται σήμερα ως γκουρού του marketing, κάποτε απολύθηκε από την ίδια του την εταιρεία και ευθύς αμέσως απέτυχε και στην επόμενη προσπάθειά του. Ο Dustin Hoffman, αφού πρώτα του είπαν ότι ήταν πολύ άσχημος για ηθοποιός, ήταν άνεργος κι έκανε ό,τι να ναι δουλειές για μια δεκαετία. Πήρε το Όσκαρ στα 50 του. Ο Steven Spielberg απορρίφθηκε 3 φορές από την Πανεπιστημιακή Σχολή Κινηματογράφου στην Καλιφόρνια. Ο James Cameron (Εξολοθρευτής, Τιτανικός) ήταν άσχετος με την σκηνοθεσία πριν τον Εξολοθρευτή και άστεγος!!! Ο Martin Scorsese ήταν βαριά ασθματικός σαν παιδί και δεν μπορούσε καν να βγει έξω να παίξει με τους φίλους του. Του Αϊνστάιν του έλεγαν οι δάσκαλοί του ότι είναι χαζός και δεν θα μάθει ποτέ τίποτα!!!! Του Έντισον του έλεγαν ότι δεν ήταν αρκετά έξυπνος και απολύθηκε από δουλειές επειδή ήταν αντιπαραγωγικός!!!!
Ray Croc (MacDonalds) 52 χρονών
Henry Ford (Ford motor company) 40 χρονών
Soichiro Honda (Honda motors) 40 χρονών
Shoza Kawasaki (Kawasaki motors) 60 χρονών
Henri Nestle (Nestle) 52 χρονών
Tony Ryan (Ryan Air) 51 χρονών
Sam Walton (Walmart) 44 χρονών
Vera Wang (Wang wedding gowns) 40 χρονών
Amancio Ortega (Zara) 39 χρονών
Asa Candler (Coca cola) 35 χρονών
Harlan Sanders (KFC) 62 χρονών
Stan Lee (Marvel Universe) 39 χρονών
Ο Harrison Ford βρήκε την επιτυχία με το Star Wars στα 35 του, μέχρι τότε ήταν άνεργος, έκανε τον κομπάρσο και δούλευε σαν ξυλουργός για να ταΐσει την οικογένειά του. Ο Walt Disney κάποτε απολύθηκε από την δουλειά του με την δικαιολογία ότι δεν ήταν αρκετά δημιουργικός και δεν είχε καλές ιδέες. Ο Michael Jordan απορρίφθηκε από την ομάδα μπάσκετ στο σχολείο του. Ο Steve Jobbs που λατρεύεται σήμερα ως γκουρού του marketing, κάποτε απολύθηκε από την ίδια του την εταιρεία και ευθύς αμέσως απέτυχε και στην επόμενη προσπάθειά του. Ο Dustin Hoffman, αφού πρώτα του είπαν ότι ήταν πολύ άσχημος για ηθοποιός, ήταν άνεργος κι έκανε ό,τι να ναι δουλειές για μια δεκαετία. Πήρε το Όσκαρ στα 50 του. Ο Steven Spielberg απορρίφθηκε 3 φορές από την Πανεπιστημιακή Σχολή Κινηματογράφου στην Καλιφόρνια. Ο James Cameron (Εξολοθρευτής, Τιτανικός) ήταν άσχετος με την σκηνοθεσία πριν τον Εξολοθρευτή και άστεγος!!! Ο Martin Scorsese ήταν βαριά ασθματικός σαν παιδί και δεν μπορούσε καν να βγει έξω να παίξει με τους φίλους του. Του Αϊνστάιν του έλεγαν οι δάσκαλοί του ότι είναι χαζός και δεν θα μάθει ποτέ τίποτα!!!! Του Έντισον του έλεγαν ότι δεν ήταν αρκετά έξυπνος και απολύθηκε από δουλειές επειδή ήταν αντιπαραγωγικός!!!!
Άλλοι θα δουν την επιτυχία, άλλοι την γοητεία της αποτυχίας.
Εγώ θέλω να δείξω πίσω από την κουρτίνα που κρύβει τις αληθινές ζωές αυτών των ανθρώπων. Τις ζωές πριν την επιτυχία. Τις ζωές χωρίς την σοκολατένια επικάλυψη της αποτυχίας όταν την κοιτάμε από σημείο υπεροχής –πλέον- αφού όλοι αυτοί πέτυχαν τελικά. Είναι ωραίο να μιλάς για την αποτυχία αφού έχεις πετύχει! Τότε είναι εύκολο. Τότε είναι ελκυστικό. Τότε όλοι ξέρουν το τέλος. Τότε όλοι θα πουν ότι η επιτυχία είναι «έργο σε εξέλιξη» και η αποτυχία είναι μέρος της. Ναι είναι. Είναι αλήθεια αυτό. Ποιος όμως μπορεί να αντέξει την κρυμένη ζωή πίσω από την κουρτίνα;
Ποιος μπορεί να αντέξει την αποτυχία όταν το φως είναι ακόμα κρυμμένο και ό,τι βλέπεις είναι μόνο σκοτάδι, αβεβαιότητα και απογοήτευση; Ποιος είναι εκεί να σε δει όταν ανέχεσαι σκατένιες δουλειές, ελεεινές συμπεριφορές, κλεμμένες ιδέες, λάθος υπολογισμούς, κατεστραμμένες σχέσεις, ασθένεια, αδικία, ατυχία, χαμένες ευκαιρίες, κακές επιλογές, καθυστερήσεις, προσωπικά λάθη;
Ποιος είναι εκεί να σε βλέπει να κοιτάς το ταβάνι στάσιμος, παράλυτος, αβέβαιος;
Ποιος από όλους αυτούς που χαϊδεύουν την αποτυχία εκ του ασφαλούς θα άντεχε έναν τέτοιο άνθρωπο στην εξέλιξή του; Ποιος θα τον άντεχε να γονατίζει, να απελπίζεται, να αμφιβάλει, να φοβάται, να αγωνιά, να χτυπάει πόρτες ξανά και ξανά και να αναρωτιέται συνεχώς:
«να συνεχίσω να προσπαθώ ή να παραιτηθώ»;
Φαντάσου να είχε απογοητευθεί ο Έντισον και να σταματούσε. Φαντάσου να είχε απελπιστεί ο Ντίσνεϋ και να μην βλέπαμε ποτέ τον Μικυ Μαους. Αν δεν επέμενε ο Φορντ η μαζική παραγωγή αυτοκινήτων για το κοινό θα είχε καθυστερήσει καμμιά 30ετία και στην Ελλάδα τώρα θα αγοράζαμε το πολύ κανένα Yugo. Αν είχε ακούσει ο Μάικλ Τζόρνταν τους προπονητές του στο σχολείο θα είχε χάσει ο κόσμος του μπάσκετ τον καλύτερο παίκτη που πέρασε ποτέ. Και ούτε καν θέλω να σκέφτομαι έναν κόσμο χωρίς τον Spiderman και τον Iron Man αν ο Σταν Λη δεν κουβαλούσε την τρέλα του μετά τα 40!!!! Μάντεψε σε ποια εταιρεία χρωστάς το ότι πληρώνεις αεροπορικό στην μισή τιμή από ότι πριν 15 χρόνια. To iphone που κρατάς στα χέρια σου το χρωστάς στο ότι δεν τα παράτησε ο Jobbs και δέχτηκε την θέση που του προσέφερε η Apple κάποια χρόνια αφού τον απέλυσε.
Εγώ θέλω να δείξω πίσω από την κουρτίνα που κρύβει τις αληθινές ζωές αυτών των ανθρώπων. Τις ζωές πριν την επιτυχία. Τις ζωές χωρίς την σοκολατένια επικάλυψη της αποτυχίας όταν την κοιτάμε από σημείο υπεροχής –πλέον- αφού όλοι αυτοί πέτυχαν τελικά. Είναι ωραίο να μιλάς για την αποτυχία αφού έχεις πετύχει! Τότε είναι εύκολο. Τότε είναι ελκυστικό. Τότε όλοι ξέρουν το τέλος. Τότε όλοι θα πουν ότι η επιτυχία είναι «έργο σε εξέλιξη» και η αποτυχία είναι μέρος της. Ναι είναι. Είναι αλήθεια αυτό. Ποιος όμως μπορεί να αντέξει την κρυμένη ζωή πίσω από την κουρτίνα;
Ποιος μπορεί να αντέξει την αποτυχία όταν το φως είναι ακόμα κρυμμένο και ό,τι βλέπεις είναι μόνο σκοτάδι, αβεβαιότητα και απογοήτευση; Ποιος είναι εκεί να σε δει όταν ανέχεσαι σκατένιες δουλειές, ελεεινές συμπεριφορές, κλεμμένες ιδέες, λάθος υπολογισμούς, κατεστραμμένες σχέσεις, ασθένεια, αδικία, ατυχία, χαμένες ευκαιρίες, κακές επιλογές, καθυστερήσεις, προσωπικά λάθη;
Ποιος είναι εκεί να σε βλέπει να κοιτάς το ταβάνι στάσιμος, παράλυτος, αβέβαιος;
Ποιος από όλους αυτούς που χαϊδεύουν την αποτυχία εκ του ασφαλούς θα άντεχε έναν τέτοιο άνθρωπο στην εξέλιξή του; Ποιος θα τον άντεχε να γονατίζει, να απελπίζεται, να αμφιβάλει, να φοβάται, να αγωνιά, να χτυπάει πόρτες ξανά και ξανά και να αναρωτιέται συνεχώς:
«να συνεχίσω να προσπαθώ ή να παραιτηθώ»;
Φαντάσου να είχε απογοητευθεί ο Έντισον και να σταματούσε. Φαντάσου να είχε απελπιστεί ο Ντίσνεϋ και να μην βλέπαμε ποτέ τον Μικυ Μαους. Αν δεν επέμενε ο Φορντ η μαζική παραγωγή αυτοκινήτων για το κοινό θα είχε καθυστερήσει καμμιά 30ετία και στην Ελλάδα τώρα θα αγοράζαμε το πολύ κανένα Yugo. Αν είχε ακούσει ο Μάικλ Τζόρνταν τους προπονητές του στο σχολείο θα είχε χάσει ο κόσμος του μπάσκετ τον καλύτερο παίκτη που πέρασε ποτέ. Και ούτε καν θέλω να σκέφτομαι έναν κόσμο χωρίς τον Spiderman και τον Iron Man αν ο Σταν Λη δεν κουβαλούσε την τρέλα του μετά τα 40!!!! Μάντεψε σε ποια εταιρεία χρωστάς το ότι πληρώνεις αεροπορικό στην μισή τιμή από ότι πριν 15 χρόνια. To iphone που κρατάς στα χέρια σου το χρωστάς στο ότι δεν τα παράτησε ο Jobbs και δέχτηκε την θέση που του προσέφερε η Apple κάποια χρόνια αφού τον απέλυσε.
Η ζωή δεν είναι γραμμική.
Κανείς δεν μας εγγυήθηκε το τι θα πετύχουμε και το πότε.
Το ανθρώπινο είδος επιβίωσε κι εξελίχθηκε μέσα από φόβο, αβεβαιότητα και επιθετικό περιβάλλον.
Η πραγματικότητα του ανθρώπινου γένους είναι μάχη, στρες, εμπόδια. Όχι άνεση και ευκολία.
Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να βελτιώνεται μέσω του στρες και της πίεσης, όχι με την καλοπέραση. Γίνεσαι πιο δυνατός όταν σηκώνεις βάρη, γίνεσαι πιο γρήγορος όταν τρέχεις, γίνεσαι πιο έξυπνος όταν λύνεις προβλήματα. Γίνεσαι πιο βελτιωμένη version όταν περνάς δύσκολες, στρεσογόνες καταστάσεις. Μαθαίνεις, προαρμόζεσαι, φτιάχνεις νέες τακτικές και συνεχίζεις. Η αποτυχία και η καθυστέρηση παίζουν μεγάλο ρόλο στο πως διαμορφώνεται ο κάθε άνθρωπος. Ένας Θεός ξέρει τι κάνει κάθε άνθρωπο να συνεχίζει.
Τι τον κάνει να σπρώχνει με όλη του την δύναμη όταν όλα αποτυγχάνουν, όταν όλα τον προδίδουν, όταν οι άλλοι του στερούν την ευκαιρία και ο ίδιος του ο εαυτός μοιάζει να παραδίδεται υπό το βάρος της αποτυχίας. Άλλος έχει απωθημένα, άλλος είναι επίμονος, άλλος είναι πεισματάρης σαν μουλάρι, άλλος είναι ανεκτικός ή απλά αναίσθητος στις αναποδιές και άλλος είναι πολυμήχανος και βρίσκει τρόπους να αντιπαρέρχεται τις Σειρήνες που του ψιθυρίζουν να αφεθεί στην αγκαλιά της παραίτησης και του εφησυχασμού.
Η πραγματικότητα του ανθρώπινου γένους είναι μάχη, στρες, εμπόδια. Όχι άνεση και ευκολία.
Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να βελτιώνεται μέσω του στρες και της πίεσης, όχι με την καλοπέραση. Γίνεσαι πιο δυνατός όταν σηκώνεις βάρη, γίνεσαι πιο γρήγορος όταν τρέχεις, γίνεσαι πιο έξυπνος όταν λύνεις προβλήματα. Γίνεσαι πιο βελτιωμένη version όταν περνάς δύσκολες, στρεσογόνες καταστάσεις. Μαθαίνεις, προαρμόζεσαι, φτιάχνεις νέες τακτικές και συνεχίζεις. Η αποτυχία και η καθυστέρηση παίζουν μεγάλο ρόλο στο πως διαμορφώνεται ο κάθε άνθρωπος. Ένας Θεός ξέρει τι κάνει κάθε άνθρωπο να συνεχίζει.
Τι τον κάνει να σπρώχνει με όλη του την δύναμη όταν όλα αποτυγχάνουν, όταν όλα τον προδίδουν, όταν οι άλλοι του στερούν την ευκαιρία και ο ίδιος του ο εαυτός μοιάζει να παραδίδεται υπό το βάρος της αποτυχίας. Άλλος έχει απωθημένα, άλλος είναι επίμονος, άλλος είναι πεισματάρης σαν μουλάρι, άλλος είναι ανεκτικός ή απλά αναίσθητος στις αναποδιές και άλλος είναι πολυμήχανος και βρίσκει τρόπους να αντιπαρέρχεται τις Σειρήνες που του ψιθυρίζουν να αφεθεί στην αγκαλιά της παραίτησης και του εφησυχασμού.
Βρες το δικό σου κίνητρο. Βρες εκείνο που σε σπρώχνει να συνεχίζεις. Μην συγκρίνεσαι με άλλους. Άλλοι άνθρωποι αυτοί, άλλος εσύ. Άλλες ζωές, άλλες δυσκολίες, άλλες αντοχές. Βρες τον σκοπό που αξίζει να υπομένεις και τράβα το μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Ζήσε την δικιά σου ζωή. Τράβα την δικιά σου κουρτίνα. Πάρε τις δικές σου αποφάσεις. Οι άλλοι είναι απλά παραδείγματα. Σημάδια στον δρόμο. Κοίτα τους. Μάθε. Αλλά μην ταυτίζεσαι. Οι ζωές μπορεί να μοιάζουν αλλά οι άνθρωποι όχι. Για τους άλλους ξέρεις μόνο ό,τι σου φανερώθηκε μπροστά από την κουρτίνα. Για σένα όμως οφείλεις να τα ξέρεις όλα. Πίσω από την κουρτίνα της -πρόσκαιρης μόνο- αποτυχίας κρύβεται ένας εαυτός που σπάει το παλιό καλούπι και ατσαλώνει το καινούριο. Σταμάτα να κοιτάς τις πόρτες που έκλεισαν και πρόσεξε τον νέο εαυτό. Αυτόν που γίνεσαι.
