Εντάξει Gary στο διόρθωσα.
Θα ήτανε αστείο, εάν δεν ήταν σοβαρό, το τι βλακεία περνάει για mainstream γνώση και το πόσο ο συναισθηματισμός περνάει σαν απάντηση σε ένα πρακτικό πρόβλημα. Το πάθος είναι συναίσθημα, όχι ικανότητα. Είναι άποψη, όχι μέθοδος. Είναι ρηχό, γρήγορο κι όταν περάσει σου αφαιρεί ζωτική ενέργεια. Ενέργεια που θα σου χρειαστεί αν στοχεύεις long term. Το πάθος είναι γλυκό, όχι φαΐ. Δεν μπορείς να ζήσεις με αυτό. Το πάθος είναι το τσοκ που είχαν παλιά τα αμάξια για να παίρνει εύκολα μπροστά όταν είναι κρύα η μηχανή. Αν δεν έχεις καύσιμο μέσα όσο και να τραβάς το τσοκ το αμάξι δεν πρόκειται να σε πάει μακριά. Αν δεν μάθεις ποιες είναι οι ικανότητές σου και ποιο το σχέδιο δράσης σου, δεν πας πουθενά. Το πάθος στην επιχειρηματική αφήγηση είναι μια μπούρδα προβεβλημένη μέσα από χορτάτους που λένε στους πεινασμένους ότι δεν χρειάζεται να γίνουν καλοί στο ψάρεμα, απλά να το γουστάρουν πολύ και το ψάρι θα έρθει μόνο του μέσα στο πιάτο τους.
Το "πάθος" είναι ένα catch-phrase που πουλάει εύκολα επειδή είναι αόριστο και εκφράζει συναίσθημα. Δεν χρειάζεται να γίνεις ή να κάνεις...μόνο να νιώσεις! Είναι το πιο εύκολο προϊόν να πουλήσεις αρκεί να μετατρέψεις τα πάντα σε ένα παιχνίδι συναισθημάτων! Όχι ικανότητα και γνώση αλλά συναισθήματα, κλάψα, δράμα, πόθο! Το πάθος είναι σαν την Coca-Cola. Πάει με όλα! Κάν'το με πάθος κι ας είναι λάθος...! Δεν πειράζει να σαι άσχετος, χαζός και πρόβατο. Δεν πειράζει να χάνεις τον χρόνο σου με κάτι άχρηστο και ηλίθιο. Δεν χρειάζεται γνώση, σοβαρότητα, ατομισμός, συνέπεια. Όχι! Άμα έχεις πάθος τα χεις όλα. Θες λοιπόν να κάνεις ένα σέξυ μικρό καφέ, ένα κουλ βιβλιοπωλείο σαν της Meg Ryan στο "You've got mail", μια σοκολατερί όπως στο Chocolat, ένα σούπερ-ντούπερ airbnb ξενώνα στα νησιά Γκαλάπαγκος. Δεν είσαι εσύ για απλές δουλειές, αυτά είναι μπας-κλας για τους άλλους. Εσύ είσαι παθιάρης, εεεε; ΟΚ. Ρώτα λοιπόν το παθιάρικο όνειρό σου αυτά: ποιος το θέλει το μαγαζί σου; Ποιος είναι ο πελάτης σου; Γιατί να προτιμήσει εσένα; Πως θα πληρωθείς; Πως θα αντιμετωπίσεις δυσαρεστημένους πελάτες; Τι θα κάνεις αν οι προμηθευτές σου σε παρατήσουν, αν αυξηθεί η τιμή των πρώτων υλών, αν μεγαλώσει ο ανταγωνισμός; Helloooo...ναι...μ' ακούτε;...είστε ακόμα εκεί; Μπααα....καλά το φαντάστηκα.Welcome to the real world.
Βρες το χάρισμά σου, όχι το πάθος σου.
Το "Managing oneself" είναι ένα άρθρο του Drucker στο HBR. Κάνε την χάρη στον εαυτό σου, βρες το και διάβασ' το.
Από την πρώτη μέρα που ανοίγουμε τα μάτια μας σ'αυτή την ζωή ο χρόνος μας πρέπει να ξοδεύεται στο να βρούμε τι ακριβώς κάνουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον και να το καλλιεργήσουμε ως την βασική μας πηγή πόρων και status! Αν διαβάζεις αυτό το blog και δεν ξέρεις τι να κάνεις στην ζωή σου, σταμάτα να ψάχνεις το πάθος σου. Σήμερα σ' αρέσει αυτό, αύριο το άλλο, μεθαύριο τα ξέχασες κι βρήκες κάτι νέο. Το πάθος είναι προσωρινό, το χάρισμα είναι για πάντα! Κάνεις την λάθος ερώτηση στον εαυτό σου και κάνεις το ίδιο λάθος που κάναμε όλοι, δηλαδή κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι και τι είναι αρεστό, επιθυμητό, "αποδεκτό". Αυτά όλα όμως είναι συνταγή μόνιμης και αιώνιας αποτυχίας. Ποτέ δεν θα γίνεις πετυχημένος έτσι. Ποτέ δεν θα ευτυχήσεις! Το πάθος δεν έχει καμμιά δουλειά όταν ψάχνεις τις ικανότητές σου. Δεν θα σε βγάλει εκεί που θες να πας. Κανένας δεν νοιάζεται για το τι σε παθιάζει παρά μόνο για το αν είσαι ικανός, χρήσιμος, παραγωγικός, αξιόπιστος. Ειδικά αν θες να ασκήσεις επιχειρηματικότητα και να εξυπηρετήσεις πελάτες.
Ρε δε πα να λες εσύ σοκολατερί και μικρό καφέ και ξενώνες στα νησιά Γκαλάπαγκος...;
Αν δεν έχεις την υπομονή να κουμαντάρεις πελάτες, ξέχνα το service industry.
Αν δεν ξέρεις να πουλάς στους άλλους αυτό που θέλουν, ξέχνα τις μπίζνες.
Αν δεν είσαι διατεθειμένος να μάθεις την μέθοδο του μικρομεσαίου, ξέχνα την Απόδραση.
Αν δεν έχεις επιμονή και θέληση να γυαλίσεις τις ικανότητές του, ξέχνα την επιτυχία.
Όλα αυτά τα skills είναι δουλειά! Μάθε, προσπάθησε, γίνε, πέτυχε. Ενεργητικές έννοιες!
Αυτές οι ποιότητες είναι long term...το πάθος είναι πάντα short term fuel. Με πιάνεις?
Μην μπερδεύεσαι επειδή η επιχειρηματικότητα ξυπνάει δημιουργική επιθυμία. Βραχυπρόθεσμα ναι. Αλλά θα το αντέξεις στην πορεία; Θα το κάνεις μακροπρόθεσμα; Θα δημιουργήσεις πλούτο;
Βρες το χάρισμά σου. Μην προσπαθείς να κάνεις ό,τι βλέπεις αλλά ψάξε να βρεις τι κάνεις εσύ που θα τραβούσε την προσοχή των άλλων. Μην μου αρχίζεις την κλάψα τώρα! Δεν με νοιάζει πόσο χρονών είσαι, που βρέθηκες, πως βρέθηκες εκεί, πόσες φορές απέτυχες, ποιος σε αδίκησε, πόσοι σε ξέχασαν... Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη χωρίς χάρισμα. Ούτε ένας! Εκείνο που συμβαίνει στους περισσότερους είναι ότι δεν ξέρουν πως να το ψάξουν, πως να το βάλουν μέσα σε διαφορετικά σχήματα και να βρουν την μέγιστη απόδοση. Νομίζουμε ότι χάρισμα είναι μόνο κάτι κουλ και σέξυ, εξώφθαλμο και εξωστρεφές. Δηλαδή μόνο ότι είναι λαμπερό και αντικείμενο θαυμασμού. Δεν είναι έτσι όμως. Χάρισμα δεν είναι μόνο η ομορφιά ενός μοντέλου, η μελωδία ενός τραγουδιστή, η χάρη και η άνεση ενός χορευτή. Χάρισμα είναι οτιδήποτε κάνεις εσύ εύκολα ενώ για όλους τους άλλους είναι δουλειά. Χάρισμα είναι κάθε τι που εσένα σου φαίνεται φυσικό ενώ οι υπόλοιποι πρέπει να προσπαθήσουν. Χάρισμα είναι κάθε φυσική, ψυχική, πνευματική δύναμη μέσα σου που μπορεί να παράγει αποτέλεσμα με την ελάχιστη σπατάλη ενέργειας. Αυτό είναι χάρισμα. Αυτό πρέπει να βρεις!
Μπορεί να είσαι μάνατζερ, πωλητής, διαχειριστής. Μπορεί να είσαι δάσκαλος, λογιστής, σχεδιαστής νοσοκόμος. Μπορεί να γράφεις καλά ή να ακούς καλά ή να μιλάς καλά. Μπορεί να είσαι καλύτερος planer από doer. Μπορεί να ανέχεσαι πράγματα που άλλοι δεν μπορούν. Βρες τι είσαι εύκολο που για μένα είναι δύσκολο! Και βάλτο μέσα σε διαφορετικά σχήματα να δεις που αποδίδει καλύτερα.
Ρε δε πα να λες εσύ σοκολατερί και μικρό καφέ και ξενώνες στα νησιά Γκαλάπαγκος...;
Αν δεν έχεις την υπομονή να κουμαντάρεις πελάτες, ξέχνα το service industry.
Αν δεν ξέρεις να πουλάς στους άλλους αυτό που θέλουν, ξέχνα τις μπίζνες.
Αν δεν είσαι διατεθειμένος να μάθεις την μέθοδο του μικρομεσαίου, ξέχνα την Απόδραση.
Αν δεν έχεις επιμονή και θέληση να γυαλίσεις τις ικανότητές του, ξέχνα την επιτυχία.
Όλα αυτά τα skills είναι δουλειά! Μάθε, προσπάθησε, γίνε, πέτυχε. Ενεργητικές έννοιες!
Αυτές οι ποιότητες είναι long term...το πάθος είναι πάντα short term fuel. Με πιάνεις?
Μην μπερδεύεσαι επειδή η επιχειρηματικότητα ξυπνάει δημιουργική επιθυμία. Βραχυπρόθεσμα ναι. Αλλά θα το αντέξεις στην πορεία; Θα το κάνεις μακροπρόθεσμα; Θα δημιουργήσεις πλούτο;
Βρες το χάρισμά σου. Μην προσπαθείς να κάνεις ό,τι βλέπεις αλλά ψάξε να βρεις τι κάνεις εσύ που θα τραβούσε την προσοχή των άλλων. Μην μου αρχίζεις την κλάψα τώρα! Δεν με νοιάζει πόσο χρονών είσαι, που βρέθηκες, πως βρέθηκες εκεί, πόσες φορές απέτυχες, ποιος σε αδίκησε, πόσοι σε ξέχασαν... Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη χωρίς χάρισμα. Ούτε ένας! Εκείνο που συμβαίνει στους περισσότερους είναι ότι δεν ξέρουν πως να το ψάξουν, πως να το βάλουν μέσα σε διαφορετικά σχήματα και να βρουν την μέγιστη απόδοση. Νομίζουμε ότι χάρισμα είναι μόνο κάτι κουλ και σέξυ, εξώφθαλμο και εξωστρεφές. Δηλαδή μόνο ότι είναι λαμπερό και αντικείμενο θαυμασμού. Δεν είναι έτσι όμως. Χάρισμα δεν είναι μόνο η ομορφιά ενός μοντέλου, η μελωδία ενός τραγουδιστή, η χάρη και η άνεση ενός χορευτή. Χάρισμα είναι οτιδήποτε κάνεις εσύ εύκολα ενώ για όλους τους άλλους είναι δουλειά. Χάρισμα είναι κάθε τι που εσένα σου φαίνεται φυσικό ενώ οι υπόλοιποι πρέπει να προσπαθήσουν. Χάρισμα είναι κάθε φυσική, ψυχική, πνευματική δύναμη μέσα σου που μπορεί να παράγει αποτέλεσμα με την ελάχιστη σπατάλη ενέργειας. Αυτό είναι χάρισμα. Αυτό πρέπει να βρεις!
Μπορεί να είσαι μάνατζερ, πωλητής, διαχειριστής. Μπορεί να είσαι δάσκαλος, λογιστής, σχεδιαστής νοσοκόμος. Μπορεί να γράφεις καλά ή να ακούς καλά ή να μιλάς καλά. Μπορεί να είσαι καλύτερος planer από doer. Μπορεί να ανέχεσαι πράγματα που άλλοι δεν μπορούν. Βρες τι είσαι εύκολο που για μένα είναι δύσκολο! Και βάλτο μέσα σε διαφορετικά σχήματα να δεις που αποδίδει καλύτερα.
Το πάθος σου είναι άχρηστο όταν δεν έχεις κερδίσει κανέναν.
Στα φρύδια μας τι σε ενθουσιάζει, τι σου αρέσει και τι σε μαγεύει! Κανείς δεν ενδιαφέρεται!
Στην πραγματική ζωή και στο επιχειρείν κανένας δεν νοιάζεται για σένα εάν πρώτα δεν αποδείξεις τον εαυτό σου. Κανείς δεν νοιάζεται για το πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις. Μπορείς να μας εξυπηρετήσεις; Μπορείς να λύσεις προβλήματα και ανάγκες; Μπορείς να είσαι τόσο ικανός και χρήσιμος που να μας κάνεις να μιλάμε παντού για σένα; ΑΥΤΟ μας νοιάζει! Και αυτό είναι συνδυασμός φυσικής κλίσης και δουλειάς. Όχι πάθους! Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με το τι αρέσει στον έναν και στον άλλον. Είμαστε πάρα πολλοί, ο χρόνος είναι λίγος, ο κόσμος μας είναι ανταγωνιστικός όχι ένα χίπικο κοινόβιο όπου "πρέπει" να ασχολούμαστε με το τι ζόρι τραβάει ο καθένας απλά επειδή το γουστάρει! Νομίζεις ότι είσαι ο μόνος; Νομίζεις ότι μόνο εσύ έχεις πόθο και επιθυμίες και καλλιτεχνικά απωθημένα και πάθος για την ζωή; Σου έχω νέα φίλος....Όλοι μας κουβαλάμε την ίδια δύναμη μέσα μας απλά οι περισσότεροι το ξεπερνάμε όταν δούμε ότι η ζωή και η ευτυχία δεν σε ρωτάνε "τι σου αρέσει" αλλά "τι ξέρεις" να κάνεις, που είσαι χρήσιμος και που αποδίδεις τα μέγιστα. Ικανότητες και χαρίσματα ζητάνε...όχι πάθη και γούστα. Αυτά είναι για μικρά παιδιά κι αν ακόμα τα πιστεύεις χρειάζεσαι επειγόντως ένα wake up call να σε ξυπνήσει πριν σε προλάβει το σύνδρομο του αιώνια αδικημένου που του στέρησαν το πάθος του κι αν το βρει θα λάμψει! Είσαι αυτός που είσαι επειδή αυτός θες να είσαι....!!! Και έφτασες εδώ που είσαι επειδή έκανες αυτές τις επιλογές. Θες να βελτιώσεις την ζωή σου; Θες να πετύχεις κορυφές; Ξέχνα το πάθος και το μελόδραμα και μάθε το χάρισμά σου. Βρες το. Δοκίμασέ το. Δούλεψέ το. Πόνεσέ το. Δείξτο σε άλλους και περίμενε κριτική. Βαριά κριτική! Σκληρή! Όχι μαμαδίστικη. Φτιάξε Αξία με το χάρισμά σου. Κι όταν δεις ότι ο κόσμος αγοράζει τότε πρόσθεσε το αλατοπίπερό σου. Τότε ο κόσμος είναι διατεθειμένος να ακούσει την ιστορία σου. Όταν τον κερδίσεις. Όταν αποδείξεις την αξία σου. Τότε και μόνο τότε όλοι οι υπόλοιποι θα νοιαστούμε για το αλάτι της ζωής σου. Μέχρι να μας ικανοποιήσεις δεν μας καίγεται καρφί για την πάρτη σου. Κατάλαβες; Και για όλα τα σταρταπόπαιδα που κοιμούνται με αφίσες του Steve Jobs πάνω από το κρεβάτι τους και ονειρεύονται ότι θα αλλάξουν τον κόσμο (με food apps) ενώ δεν μπορούν να πουλήσουν ούτε νερό στην έρημο, να πω ένα απλό πράγμα: δεν είσαι ο Steve! Αυτός μπορούσε να μαρκετάρει πάθος...εσύ....Ο Χ Ι... Get it?
Στην πραγματική ζωή και στο επιχειρείν κανένας δεν νοιάζεται για σένα εάν πρώτα δεν αποδείξεις τον εαυτό σου. Κανείς δεν νοιάζεται για το πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις. Μπορείς να μας εξυπηρετήσεις; Μπορείς να λύσεις προβλήματα και ανάγκες; Μπορείς να είσαι τόσο ικανός και χρήσιμος που να μας κάνεις να μιλάμε παντού για σένα; ΑΥΤΟ μας νοιάζει! Και αυτό είναι συνδυασμός φυσικής κλίσης και δουλειάς. Όχι πάθους! Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με το τι αρέσει στον έναν και στον άλλον. Είμαστε πάρα πολλοί, ο χρόνος είναι λίγος, ο κόσμος μας είναι ανταγωνιστικός όχι ένα χίπικο κοινόβιο όπου "πρέπει" να ασχολούμαστε με το τι ζόρι τραβάει ο καθένας απλά επειδή το γουστάρει! Νομίζεις ότι είσαι ο μόνος; Νομίζεις ότι μόνο εσύ έχεις πόθο και επιθυμίες και καλλιτεχνικά απωθημένα και πάθος για την ζωή; Σου έχω νέα φίλος....Όλοι μας κουβαλάμε την ίδια δύναμη μέσα μας απλά οι περισσότεροι το ξεπερνάμε όταν δούμε ότι η ζωή και η ευτυχία δεν σε ρωτάνε "τι σου αρέσει" αλλά "τι ξέρεις" να κάνεις, που είσαι χρήσιμος και που αποδίδεις τα μέγιστα. Ικανότητες και χαρίσματα ζητάνε...όχι πάθη και γούστα. Αυτά είναι για μικρά παιδιά κι αν ακόμα τα πιστεύεις χρειάζεσαι επειγόντως ένα wake up call να σε ξυπνήσει πριν σε προλάβει το σύνδρομο του αιώνια αδικημένου που του στέρησαν το πάθος του κι αν το βρει θα λάμψει! Είσαι αυτός που είσαι επειδή αυτός θες να είσαι....!!! Και έφτασες εδώ που είσαι επειδή έκανες αυτές τις επιλογές. Θες να βελτιώσεις την ζωή σου; Θες να πετύχεις κορυφές; Ξέχνα το πάθος και το μελόδραμα και μάθε το χάρισμά σου. Βρες το. Δοκίμασέ το. Δούλεψέ το. Πόνεσέ το. Δείξτο σε άλλους και περίμενε κριτική. Βαριά κριτική! Σκληρή! Όχι μαμαδίστικη. Φτιάξε Αξία με το χάρισμά σου. Κι όταν δεις ότι ο κόσμος αγοράζει τότε πρόσθεσε το αλατοπίπερό σου. Τότε ο κόσμος είναι διατεθειμένος να ακούσει την ιστορία σου. Όταν τον κερδίσεις. Όταν αποδείξεις την αξία σου. Τότε και μόνο τότε όλοι οι υπόλοιποι θα νοιαστούμε για το αλάτι της ζωής σου. Μέχρι να μας ικανοποιήσεις δεν μας καίγεται καρφί για την πάρτη σου. Κατάλαβες; Και για όλα τα σταρταπόπαιδα που κοιμούνται με αφίσες του Steve Jobs πάνω από το κρεβάτι τους και ονειρεύονται ότι θα αλλάξουν τον κόσμο (με food apps) ενώ δεν μπορούν να πουλήσουν ούτε νερό στην έρημο, να πω ένα απλό πράγμα: δεν είσαι ο Steve! Αυτός μπορούσε να μαρκετάρει πάθος...εσύ....Ο Χ Ι... Get it?
Υποφέρουμε από άγνοια για το τι χρειάζεται για την επιτυχία.
Αντί να μαθαίνουμε, διασκεδάζουμε. Αντί να διορθώνουμε τον εαυτό μας τον χαϊδεύουμε! Αντί να αποκτούμε ικανότητες, ακούμε συναισθηματισμούς. Αντί να ψάχνουμε το καλύτερο ονειρευόμαστε ανέσεις και στολίδια. Και όπως κάνουμε στον εαυτό μας κάνουμε και στις δουλειές μας, ακούμε τον εσωτερικό απατεώνα και επαναπαυόμαστε στην μετριότητα. Τρώμε αμάσητη την εικονογραφία στα media που το μόνο που κάνει είναι να κλέβει την προσοχή και να διεγείρει συναισθήματα κι όταν κλείνει η οθόνη ο άνθρωπος γυρνάει σε ό,τι έκανε πριν και το βρίσκει βαρετό. Και ξανανοίγει την οθόνη να βρει αλάτι να ρίξει σ' έναν εαυτό ανεξερεύνητο. Και περιμένει το facebook, το youtube, το entrepreneur.com & τα startups να τραβήξουν το τσοκ για να πάρει μπροστά το πάθος του. Εθιστήκαμε σε ό,τι μας ταΐζει δράμα και μας κάνει να "νιώθουμε"! Το πάθος υπερτερεί και το χάρισμα θάβεται. Εάν δεν είναι λαμπερό, αστραφτερό και σέξυ, αν δεν είναι ποδόσφαιρο, χορός, τραγούδι, κανείς δεν θέλει να το κάνει. Εάν δεν είναι ένα κουλ startup κανείς δεν του δίνει σημασία. Δεν μπορούν να γίνουν όλοι Uber και AirBnb. Δεν θα γίνουν όλοι Masterchef και Survivor. Πρέπει να γίνουν και floor manager και assistants και ένα κάρο αφανείς ρόλοι στους οποίους χρωστάς όλα εκείνα που σου αρέσουν να καταναλώνεις. Το χάρισμα που δεν είναι εξωστρεφές μοιάζει άβυσσος. Είναι σκοτεινό και δύσκολο και κανείς δεν το ψάχνει γιατί δεν ξέρει πως. Και κανένας μέντορας & life coach δεν έκατσε να του δείξει! Είναι πολύ απασχολημένοι να λένε του μικρομεσαίου ότι η επιχειρηματικότητα μαθαίνεται μέσα σε "επιταχυντές" και "θερμοκοιτίδες"! Και κάπως έτσι μάθαμε όλοι μας να μας σέρνουν από την μύτη τα συναισθήματα, να μας δυσαρεστεί το σιωπηλό και ήσυχο και δικό μας και να μας αρέσει μόνο το λαμπερό και θορυβώδες των άλλων. Μάθαμε να εξαρτώμαστε από τα στάνταρ των άλλων κι από πάνω να νομίζουμε ότι διαφέρουμε κιόλας! Κι αντί να ξοδεύουμε το πρώτο μέρος της ζωής μας καλλιεργώντας την πρώτη ύλη μας ώστε να περάσουμε το δεύτερο μισό ακουμπώντας κορυφές επιτυχίας, περνάμε τον καιρό μας καταναλώνοντας συναισθήματα λες και ζούμε μέσα σε Άρλεκιν. Και θέλουν όλοι να γίνουν masterchef, μπασκετμπολίστες, μοντέλα, τραγουδιστές και πρόεδροι. Και ποιος θα γίνει ρεσεψιονίστ ρε παιδιά; Ποιος θα σηκώνει τα τηλέφωνα; Ποιος θα κάτσει τερματοφύλακας άμα όλοι θέλετε να γίνετε Μέσι και Ρονάλντο;
