Η αναποφασιστικότητα είναι από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα μειονεκτήματα και ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής επειδή έχουμε υπερβολικά πολλές επιλογές & αποσπάσεις, δειλιάζουμε στην σκέψη να ξεβολευτούμε, να ρισκάρουμε ή να κάνουμε κάτι που θα μας ρίξει στα μάτια των άλλων. Αναβάλουμε συνέχεια από φόβο αποτυχίας & απόρριψης, απομακρυνθήκαμε πολύ από τα επίπεδα πρακτικής επιβίωσης και ατομικότητας, εκεί όπου πραγματικά μεγαλώνει ο δυναμισμός και η αποφασιστικότητα του ανθρώπου. Το πρόβλημα δεν είναι μικρό. Οι υπεραναλύσεις και ο φόβος αδυνατίζουν το ατομικό κριτήριο, αμβλύνουν την ικανότητα να λύνουμε προβλήματα και καθορίζουν το ποιος θα είναι ο καθένας μας στο μέλλον.Και δεν νομίζω να αρέσει σε κανέναν αυτή η διαπίστωση.
Για τα μικρά και καθημερινά.
Για κάθε τι μικρό πρέπει να αποφασίζεις σύντομα χωρίς πολλή υπερανάλυση και αναβολές. Η αναβλητικότητα ξεκινάει από τα μικρά και μεγαλώνει μαζί σου. Και η υπερανάλυση κάποια στιγμή οδηγεί σε παράλυση. Και όταν θα βρεθείς σε μεγαλύτερα διλλήματα, αντί για εξασκημένο κριτήριο μέσα στο μυαλό σου θα βρεις ένα ράθυμο τεμπέλη. Όλοι κωλώνουμε μπροστά σε μεγάλες αποφάσεις οι οποίες όμως ίσως θα ήταν ευκολότερες αν είχαμε μάθει να αποφασίζουμε πιο απλά.
Η αποφασιστικότητα δεν κερδίζεται σε μια μέρα, χτίζεται με τις μικρές γρήγορες αποφάσεις Δεν πειράζει αν κάνεις λάθος. Οι καλές αποφάσεις έρχονται με την εμπειρία και η εμπειρία χτίζεται παίρνοντας κακές αποφάσεις. Τις περισσότερες φορές είναι προτιμότερο να πάρεις μια γρήγορη απόφαση (κι ας αποδειχτεί λάθος) παρά να μην πάρεις καμμιά απόφαση. Δεν λέμε να αποφασίζεις ότι να ναι, όπως να ναι. Απλά να μην το παρακάνεις και αφού ζύγισες τα δεδομένα μην αναβάλεις την απόφαση. Μην μπερδεύεις την αναποφασιστικότητα με την υπομονή. Η υπομονή είναι τεράστια ικανότητα, είναι αντίσταση στον φόβο, το μίσος, την επιθυμία, την ματαιοδοξία και άλλα κουσούρια. Μην προσπαθείς να βρεις τις τέλειες συνθήκες, να πάρεις την τέλεια απόφαση. Δεν υπάρχουνε.
Αν δεν πάρεις τις λάθος αποφάσεις όταν πρέπει δεν θα χεις μαζέψει εμπειρία όταν θα σου ζητηθεί.
Η αποφασιστικότητα δεν κερδίζεται σε μια μέρα, χτίζεται με τις μικρές γρήγορες αποφάσεις Δεν πειράζει αν κάνεις λάθος. Οι καλές αποφάσεις έρχονται με την εμπειρία και η εμπειρία χτίζεται παίρνοντας κακές αποφάσεις. Τις περισσότερες φορές είναι προτιμότερο να πάρεις μια γρήγορη απόφαση (κι ας αποδειχτεί λάθος) παρά να μην πάρεις καμμιά απόφαση. Δεν λέμε να αποφασίζεις ότι να ναι, όπως να ναι. Απλά να μην το παρακάνεις και αφού ζύγισες τα δεδομένα μην αναβάλεις την απόφαση. Μην μπερδεύεις την αναποφασιστικότητα με την υπομονή. Η υπομονή είναι τεράστια ικανότητα, είναι αντίσταση στον φόβο, το μίσος, την επιθυμία, την ματαιοδοξία και άλλα κουσούρια. Μην προσπαθείς να βρεις τις τέλειες συνθήκες, να πάρεις την τέλεια απόφαση. Δεν υπάρχουνε.
Αν δεν πάρεις τις λάθος αποφάσεις όταν πρέπει δεν θα χεις μαζέψει εμπειρία όταν θα σου ζητηθεί.
Για τα πιο λίγο πιο δύσκολα & περίπλοκα.
Σπάσ'τα σε κομμάτια, δώσε μικρές μάχες και κέρδισε μικρές νίκες και στο τέλος το άθροισμα θα είναι θετικό. Χρειάζεσαι λίγη ψυχραιμία για να το κάνεις αυτό. Αν δεν την βρεις όταν την χρειάζεσαι ίσως την φέρει μαζί της η κατάσταση που περνάς. Τα δύσκολα καμμιά φορά μας βάζουν σε θέση επίθεσης θέλουμε δεν θέλουμε.Υπάρχει μια ερώτηση κλειδί που θα κάνεις στον εαυτό σου και θα σου λύνει τα χέρια: ποιο είναι το πραγματικό στοίχημα στην συγκεκριμένη κατάσταση; και ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Και μετά θα αποφασίζεις αν μπορείς να το δεχτείς ή όχι. Και αναλόγως θα πράττεις. Και είτε τολμήσεις είτε αποφασίσεις συντηρητικά, σε κάθε περίπτωση η απόφαση έχει παρθεί και δεν σε ζορίζει πλέον. Και δεν συνεχίζεις να το πιπιλάς μέσα στο μυαλό σου. Ή τουλάχιστον δεν θα πρεπε. Μ' αυτόν τον τρόπο μαθαίνεις και τον εαυτό σου σιγά-σιγά και αν θες πραγματικά να καταφέρεις πράγματα στην ζωή σου τότε αλλάζεις, βελτιώνεσαι και μαθαίνεις μέχρι που "σε παίρνει" και πόση απόσταση πρέπει να καλύψεις μέχρι το θάρρος που σου λείπει.
Για τις σπάνιες "μεγάλες" αποφάσεις.
Ο παλιός εαυτός να συμβουλεύει. Ο μελλοντικός εαυτός να αποφασίζει. Ο τωρινός εαυτός να δρα.
Ό,τι έπαθες παλιά κράτα το για σύμβουλο. Όχι να ζει το παλιό αντί για το τώρα, ούτε να αποφασίζει για αυτό που είσαι ή γι αυτό που θα γίνεις. Ό,τι είσαι αυτή την στιγμή κράτα το για εργάτη. Άστο μόνο να δρα. Ούτε να αποφασίζει, γιατί είναι ελλειπές και φοβικό και θέλει να καλοπερνάει. Ούτε να συμβουλεύει, γιατί ή θα σε κρατήσει στην ακινησία ή θα σε γυρίζει πίσω συνέχεια επειδή φοβάται το μπροστά. Ό,τι θες να γίνεις, ο μελλοντικός σου ευτός, αυτό και μόνο αυτό πρέπει να αποφασίζει. Αυτός δεν μπορεί να συμβουλέψει γιατί δεν "είναι" ακόμα. Ούτε να δράσει μπορεί γιατί δεν "είναι" ακόμα! Αυτός λοιπόν πρέπει να αποφασίζει. Αυτός θα σε τραβάει. Αυτός πάντα θα σου δείχνει την μεγαλύτερη εικόνα αυτού που δεν βλέπεις ακόμα, πάντα θα σου δίνει κουράγιο και νόημα στις δυσκολίες σου, πάντα θα σε τραβάει να γίνεις καλύτερος γιατί δεν νοιάζεται για τις "δυσκολίες" σου. Θέλει να "γίνει", και για να "γίνει" πρέπει να τα καταφέρεις...τώρα! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κάνεις λίπασμα όσα πέρασες και να αποκτήσουν νόημα όσα τραβάς.
Ό,τι έπαθες παλιά κράτα το για σύμβουλο. Όχι να ζει το παλιό αντί για το τώρα, ούτε να αποφασίζει για αυτό που είσαι ή γι αυτό που θα γίνεις. Ό,τι είσαι αυτή την στιγμή κράτα το για εργάτη. Άστο μόνο να δρα. Ούτε να αποφασίζει, γιατί είναι ελλειπές και φοβικό και θέλει να καλοπερνάει. Ούτε να συμβουλεύει, γιατί ή θα σε κρατήσει στην ακινησία ή θα σε γυρίζει πίσω συνέχεια επειδή φοβάται το μπροστά. Ό,τι θες να γίνεις, ο μελλοντικός σου ευτός, αυτό και μόνο αυτό πρέπει να αποφασίζει. Αυτός δεν μπορεί να συμβουλέψει γιατί δεν "είναι" ακόμα. Ούτε να δράσει μπορεί γιατί δεν "είναι" ακόμα! Αυτός λοιπόν πρέπει να αποφασίζει. Αυτός θα σε τραβάει. Αυτός πάντα θα σου δείχνει την μεγαλύτερη εικόνα αυτού που δεν βλέπεις ακόμα, πάντα θα σου δίνει κουράγιο και νόημα στις δυσκολίες σου, πάντα θα σε τραβάει να γίνεις καλύτερος γιατί δεν νοιάζεται για τις "δυσκολίες" σου. Θέλει να "γίνει", και για να "γίνει" πρέπει να τα καταφέρεις...τώρα! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κάνεις λίπασμα όσα πέρασες και να αποκτήσουν νόημα όσα τραβάς.
Διλλήματα, επιλογές & αποφάσεις δεν σταματάνε ποτέ. Κανείς δεν μας έμαθε στο σχολείο έναν τρόπο να παίρνουμε σωστές και καίριες αποφάσεις και θα ήταν ψεύτης κάποιος αν έλεγε ότι έχει βρει έναν αλάθητο τρόπο. Όλα τα παραπάνω είναι οδηγοί. Φώτα πορείας. Σημειώσεις που μας δείχνουν ότι το μυαλό μας παίζει παιχνίδια πολλές φορές, ότι έχουμε φοβίες & ανασφάλειες που καθυστερούν σημαντικές αποφάσεις στην ζωή μας, ότι μας φρικάρουν τα προβλήματα και μας τρομάζει η σκέψη ότι κάτι που θα αποφασίσουμε μπορεί να αποδειχτεί λάθος. Τίποτα από αυτά δεν είναι παράλογο, όλα κάπως εξηγούνται. Μπορούν όμως να καταστρέψουν την ζωή μας αν τους αφεθούμε, αν αφήσουμε το προσωπικό κριτήριο αγύμναστο και την αποφασιστικότητά μας αδύναμη. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ψάχνει για λύσεις εκεί που ξαναπήγε και τα κατάφερε. Όταν προκύψει ένα πρόβλημα θα ανατρέξει στο πως έλυσε κάτι παρόμοιο παλαιότερα. Αν βρει εκεί μέσα αποφάσεις -έστω και μικρές- κάτι θα ωφεληθεί. Αν βρει υπερανάλυση και αναβλητικότητα όχι μόνο δεν θα ωφεληθεί αλλά θα χάσει και την όποια ορμή είχε για να λύσει το πρόβλημά του. Μην στερείς τον εαυτό σου από εμπειρίες και γνώση επειδή φοβάσαι να κάνεις λάθος. Και μην είσαι τόσο ματαιόδοξος που να νομίζεις ότι πρέπει πάντα να είσαι σωστός. Ή ότι υπάρχει ένας τρόπος για να το πετύχεις.
