Η παρατήρηση είναι ικανότητα επιβίωσης. Από την παρατήρηση προκύπτει η γνώση και από την γνώση προέρχονται οι τακτικές, η στρατηγική, η διαχείριση και όλες οι ικανότητες που μας έκαναν να επιβιώνουμε ανά τους αιώνες. Δεν είναι έμφυτο ταλέντο. Μαθαίνεται. Δεν γνώρισα όμως πολλούς που να ήθελαν να την μάθουν. Θέλει προσπάθεια, εστίαση, αποφυγή των αποσπάσεων. Πολλοί την αποδίδουν σε ατομικό «χάρισμα» για να βρουν άλλοθι να μην το κάνουν οι ίδιοι. Άνθρωποι που απορροφούνται εύκολα από τα επιδερμικά ερεθίσματα και βαριούνται να κοιτάξουν βαθύτερα. Άνθρωποι που απογοητεύονται με τις πρώτες δυσκολίες και τα παρατάνε. Και άλλοι που περπατάνε σαν τα ζόμπι πάνω από ένα smartphone. Άνθρωποι που τρομάζουν εύκολα από οικονομικές κρίσεις δυσχέρειες και αναποδιές, νομίζοντας ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στον καιρό μας για κάποιον περίεργο, ανεξήγητο λόγο. Νομίζεις ότι έτσι θα μάθεις να κατανοείς το επιχειρηματικό περιβάλλον;Νομίζεις ότι έτσι απλά θα σηκωθείς ένα πρωί και θα σου ρθει η επιφοίτηση για το πως να γίνεις επιτυχημένος επιχειρηματίας; Γελιέσαι φίλε μου.
Μάθε να παρατηρείς τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου.
Να ησυχάζεις τις αισθήσεις σου από οτιδήποτε περιττό, να γυμνάζεις τα μάτια και τα αυτιά σου, να το βουλώνεις, να συγκεντρώνεις την προσοχή σου σε συγκεκριμένα ερεθίσματα και να αναλύεις σε μικρά κομμάτια. Να συνθέτεις μια εικόνα σιγά-σιγά, να την αξιολογείς, να την ζυγίζεις. Και να την κάνεις Πράξη. Με αργά βήματα. Δεν χρειάζεται βιασύνη, δεν χρειάζεται να δεις όλη την εικόνα με μιας ούτε καν να είσαι 100% σωστός σε αυτό βλέπεις. Το «σωστό» θα έρθει με τον καιρό και την εμπειρία. Το ξαναείπαμε άλλωστε. οι κακές αποφάσεις φέρνουν την εμπειρία και η εμπειρία φέρνει τις καλές αποφάσεις. Εσύ απλά πρέπει να μάθεις να παρατηρείς. Να σου γίνει βίωμα & συνήθεια.
Το ρίσκο στην ζωή και στις business δεν μπορείς να το αποφύγεις ότι και να κάνεις. Είναι ενδογενές στοιχείο του συστήματος. Εάν όμως μάθεις να παρατηρείς τότε την ίδια στιγμή ενεργοποιείς μια εσωτερική διαδικασία και με την επανάληψη την καθιστάς συνήθεια. Με τον καιρό την πλάθεις και την κάνεις Μέθοδο. Μαθαίνεις να συλλέγεις και να αναλύεις στοιχεία και προσθέτοντας βασική πληροφορία περί επιχειρηματικότητας να ενεργείς πάνω σε στοιχεία αφήνοντας τους μελο-δραματισμούς στην άκρη (φόβος αποδοχής ή μη εκπλήρωσης). Μαθαίνεις να κάνεις υπομονή με συγκεκριμένο στόχο και όχι απλά να ανέχεσαι καταστάσεις ή να περνάς τον καιρό σου. Μαθαίνεις να μετράς τον εαυτό σου και τις δυνάμεις σου. Μαθαίνεις να φτιάχνεις μικρά σκαλοπατάκια ανέλιξης και, εν καιρώ, να δημιουργείς μοτίβα επαναλαμβανόμενων επιτυχών διαδικασιών. Και αποταμιεύεις χρόνο. Ναι αποταμιεύεις χρόνο. Επειδή όσο μαθαίνεις να λειτουργείς έτσι αποκτάς «σύστημα» και φεύγει ο φόβος, φεύγει η αναβλητικότητα, φεύγει η ανάγκη αποδοχής. Και αποδεικνύοντας τον εαυτό σου στον εαυτό σου λίγο-λίγο κάθε φορά, φτάνεις να λειτουργείς αφαιρετικά. Άρα πιο γρήγορα. Πιο λιτά. Πιο «αποταμιευτικά». Όταν φτάσεις σε επιτυχία όχι μόνο χαίρεσαι αλλά γνωρίζεις επακριβώς ποιος τρόπος σε οδήγησε εκεί άρα μπορείς να το επαναλάβεις. Όταν καταλήξεις με το καλύτερο επιχειρηματικό μοντέλο στον πλανήτη ξέρεις πολύ καλά πλέον τι λειτουργεί και που πρέπει να ρίξεις την προσοχή σου. Αν αποτύχεις σε κάτι έχεις ήδη μαρκάρει τα βήματα που δεν λειτούργησαν και πρέπει να αλλάξεις την επόμενη φορά. Έχεις δημιουργήσει, δηλαδή, ένα μοτίβο πάνω στο οποίο κινείσαι και μετράς τον εαυτό σου και τις αλλαγές του. Και λειτουργώντας έτσι οι δυσκολίες δεν σου φαίνονται βουνό. Κάνοντας όλα αυτά μαθαίνεις να απομακρύνεσαι από την παράλυση και την μιζέρια, την αίσθηση ανικανότητας και στασιμότητας. Κάθε μέρα κι από λίγο μαθαίνεις να παίρνεις αποφάσεις με μέθοδο. Και όταν έχεις μέθοδο και πεποίθηση τότε όλες οι αναποδιές που δεν μπορείς να ελέγξεις γίνονται λίπασμα για την εξέλιξή σου και όχι τάφος για τα όνειρά σου.
Το ρίσκο στην ζωή και στις business δεν μπορείς να το αποφύγεις ότι και να κάνεις. Είναι ενδογενές στοιχείο του συστήματος. Εάν όμως μάθεις να παρατηρείς τότε την ίδια στιγμή ενεργοποιείς μια εσωτερική διαδικασία και με την επανάληψη την καθιστάς συνήθεια. Με τον καιρό την πλάθεις και την κάνεις Μέθοδο. Μαθαίνεις να συλλέγεις και να αναλύεις στοιχεία και προσθέτοντας βασική πληροφορία περί επιχειρηματικότητας να ενεργείς πάνω σε στοιχεία αφήνοντας τους μελο-δραματισμούς στην άκρη (φόβος αποδοχής ή μη εκπλήρωσης). Μαθαίνεις να κάνεις υπομονή με συγκεκριμένο στόχο και όχι απλά να ανέχεσαι καταστάσεις ή να περνάς τον καιρό σου. Μαθαίνεις να μετράς τον εαυτό σου και τις δυνάμεις σου. Μαθαίνεις να φτιάχνεις μικρά σκαλοπατάκια ανέλιξης και, εν καιρώ, να δημιουργείς μοτίβα επαναλαμβανόμενων επιτυχών διαδικασιών. Και αποταμιεύεις χρόνο. Ναι αποταμιεύεις χρόνο. Επειδή όσο μαθαίνεις να λειτουργείς έτσι αποκτάς «σύστημα» και φεύγει ο φόβος, φεύγει η αναβλητικότητα, φεύγει η ανάγκη αποδοχής. Και αποδεικνύοντας τον εαυτό σου στον εαυτό σου λίγο-λίγο κάθε φορά, φτάνεις να λειτουργείς αφαιρετικά. Άρα πιο γρήγορα. Πιο λιτά. Πιο «αποταμιευτικά». Όταν φτάσεις σε επιτυχία όχι μόνο χαίρεσαι αλλά γνωρίζεις επακριβώς ποιος τρόπος σε οδήγησε εκεί άρα μπορείς να το επαναλάβεις. Όταν καταλήξεις με το καλύτερο επιχειρηματικό μοντέλο στον πλανήτη ξέρεις πολύ καλά πλέον τι λειτουργεί και που πρέπει να ρίξεις την προσοχή σου. Αν αποτύχεις σε κάτι έχεις ήδη μαρκάρει τα βήματα που δεν λειτούργησαν και πρέπει να αλλάξεις την επόμενη φορά. Έχεις δημιουργήσει, δηλαδή, ένα μοτίβο πάνω στο οποίο κινείσαι και μετράς τον εαυτό σου και τις αλλαγές του. Και λειτουργώντας έτσι οι δυσκολίες δεν σου φαίνονται βουνό. Κάνοντας όλα αυτά μαθαίνεις να απομακρύνεσαι από την παράλυση και την μιζέρια, την αίσθηση ανικανότητας και στασιμότητας. Κάθε μέρα κι από λίγο μαθαίνεις να παίρνεις αποφάσεις με μέθοδο. Και όταν έχεις μέθοδο και πεποίθηση τότε όλες οι αναποδιές που δεν μπορείς να ελέγξεις γίνονται λίπασμα για την εξέλιξή σου και όχι τάφος για τα όνειρά σου.
Διά της παρατήρησης ενεργοποιείται μια διαδικασία όπου το μυαλό
σου μαθαίνει να ψάχνει λύσεις για προβλήματα.
Όσο φιλτράρεις εισερχόμενα ερεθίσματα, τα αξιολογείς, τα αναλύεις, συνθέτεις εικόνες βασισμένες σ' αυτά και πράττεις ανάλογα, τόσο περισσότερο το μυαλό σου αντιλαμβάνεται αυτή την διαδικασία σαν μέθοδο επίλυσης προβλημάτων, κάτι δηλαδή που είναι εξαιρετικής σημασίας για τον ανθρώπινο ψυχισμό (και που επεκτείνεται σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, φυσικά και στην επιχειρηματικότητα). Με τον καιρό λοιπόν, έχεις δημιουργήσει έναν αυτόματο πιλότο μέσα στο κεφάλι σου, κάτι που από ένα σημείο και μετά δεν σε χρειάζεται, λειτουργεί από μόνο του και προσπαθεί πάντα να αναγνωρίσει τι εικόνα βλέπει γύρω του και πως να αξιολογήσει πιθανές λύσεις.
Καταλαβαίνεις τώρα πόσο σημαντική είναι μια τέτοια ικανότητα για έναν επίδοξο επιχειρηματία;
Καταλαβαίνεις τώρα πόσο σημαντική είναι μια τέτοια ικανότητα για έναν επίδοξο επιχειρηματία;
Μάθε λοιπόν να παρατηρείς τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου.
Να αναλύεις αυτό που βλέπεις. Να αξιολογείς και να ενεργείς πάνω στην εικόνα που συνέθεσες. Να μάθεις να μαθαίνεις. Αν είσαι πιτσιρικάς μάθε το από τώρα. Αν είσαι μεγαλύτερος ξεκίνα το από τώρα. Αν έχεις παιδιά, μάθε το στα παιδιά σου από τώρα. Θα γλυτώσεις τον εαυτό σου από περιττά έξοδα και το παιδί σου από τεράστιο χάσιμο χρόνου και πιθανή απογοήτευση λόγω λάθος ακαδημαϊκών και επαγγελματικών επιλογών αν του μάθεις να παρατηρεί και να μαθαίνει τον εαυτό του από μικρός. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις να μαθαίνεις από την εμπειρική παρατήρηση. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποκτήσεις κριτήριο και να βάλεις μέθοδο και σταθερότητα στην ζωή σου. Πριν λοιπόν αρχίσεις να αγχώνεσαι για το που θα βρεις λεφτά ή συνεργάτες ή "ιδέα" για να ξεκινήσεις business αναρωτήσου αν περνάς τον χρόνο σου παρατηρώντας........ή αν απλά περνάς τον χρόνο σου.